Anne Şiiri - Hazım Ücün

Dizlerinde yaylattın, her gece beşik bana,
Kollarında uyuttun, saçların yorgan bana,
Bir bilsen güzel annem, nasıl hasretim sana,
Ağlayınca dermanım, ışığım sensin anne.

Sen olmasaydın anne, saçlarımı okşayan,
Hastalanınca, her an başucumda ağlayan,
Yavrun için hep dertli, karaları bağlayan,
Ah sen olmasan anne, hayat karanlık bana.

Sancıda bu yüreğim, başım dizinde olsa,
Üşüyorum ben anne, sırtım saçların bulsa,
Ağladım senin için, elin yüzüm okşasa,
Takati olsa keşke, bu yürek sana koşsa.

Yıllar yılı kahrımı, çekenim sensin anne,
Bitmeyen dertlerime ortağım sensin anne,
Ne olur anne bana, beni unuttun deme,
Yüreğimde her an sen, sen gönlümdesin anne.

Yıllar geçse de aradan, yüreğim sana atar,
Bu garip başım her an, senin derdinle yatar,
Unuttun dedin bana, derdime keder katar,
Derdimin dermanısın, her umudumsun anne.

Zemheride güneşim, Ağustosta yağmursun,
Zorluğumda bir umut, acımda sevincimsin,
Sen yok iken yanımda, gözyaşı, kederimsin,
Bu yürek hasret sana, ayrılmayan yârimsin.