Anne.. Şiiri - Mete Çakır

Anne….
Hatırlarmısın ne uslu çocuktum ben
kabulümdü benim o dakika o an
sen her ne söylersen
annesizlik nedir hiç bilmeden
bilmeden nedir hayat denen
bu imtihan yurdu ve neden
yaşadığımı herşeyden habersiz
elinden geldiğince anlattın bana sen
içten ve karşılıksız
bilmem
nasıl ödenir hakkın
ne olur hakkını helal et anne….

gülüşünü özlüyorum çok zamandır
gözlerimde büyüyor yokluğun
kocaman bir ateş olup
düşüyor yüreğime ansızın
kocaman adam oldum ama
hala yanaklarımda duruyor
ninnilerini taşıyan soluğun
hala kulaklarımda sanki
beşiğimde ağlarken ben
pış pış yapışın anne…