Ne zaman
bir damla yaş
aksa gözümden
basardın bağrına
deli başımı
yüreğin ellerinde
anne
okşardın saçımı
Gözlerinde saklı
okyanuslara
demir atardı
hırçın gemilerim
şimdi yürüdüm
anne
anlamsız fırtınalar
esiyor içimde
battı tüm gemilerim
yüzdükçe
batıyorum
battıkça üşüyorum
üşüyor yüreğim anne.
Çocukluğum
çalındı ellerimden
dünüm, umutlarım,
hayallerim
uçtu gitti yarınlarım
bilmeden
ateşten bir zemheri
yollarımda
üşüyor ellerim
yüreğim üşüyor anne.
Tarifsiz bir yangın
yanıyor da içimde
sevgilere inat
artıyor elemim
üşüyen
ellerime bakıp
yanıyor yüreğim
kanıyor anne.
Saçlarımda
sonbahar rüzgârları
kapımda zehirli sarmaşıklar
papatyalar öldü
anne
yeşil değil baharlar.
Yalnızım
kalabalıklar içinde
kekremsi tadı gülüşlerin
bak büyüyorum
anne
büyüdükçe yanıyorum
yandıkça üşüyor
üşüyor yüreğim anne
donuyorum.
Kayıt Tarihi : 19.4.2010 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umudu azalmış tüm çocuklardan hayata umut dokuyan tüm annelere...
O’nlar yar,
O’nlar diyar
O’nlar olmasaydılar,
Olur muydu hiç deli sevdalar…
Katılmak istedim….
Bu cefakâr, bu vefakâr insanların bir gün değil de her gün hatırlanmaları dileklerimle duyarlı yüreğinizi ve güzel şiirinizi tebrik ediyorum.
Mesut Özbek
hayata umut dokuyan tüm annelere...
************
İşte bu bir dayanışmadır..Okudum yüreğimi yüreğinin yanına koydum anne olarak, abla olarak, çocuk olarak...
Çok güzel..
TÜM YORUMLAR (19)