Anne Şiiri - Asilhan Karaaslan

Ben bir bitkiydim sense toprak.

Filizlendim üstünde, büyüdüm yavaş yavaş.

Geçen bunca zorlu yıla dön bir bak.

Hiç mi bıkmadın bizden anne.

Cennet senin kokunda gizli.

Bilmeyen değerini geçer mi sırattan?

Hakkını ödemek ne mümkün senin.

Çıkarcı dünyaya ibretsin sen
anne.

Hem anam hem babam oldun.

Elim oldun ayağım oldun.

Yetmedi boğazımdan geçen lokmam oldun.

Bilmem seni nasıl anlatsam anne.

Arkamda koca bir dağsın.

Karanlıkta aydınlığım,zorlukta
rotamsın.

Yanımdayken huzur, uzağımda cefamsın.

Bilmem hakkını nasıl ödeşsem anne.

Sesini duymadığım bir yere gitme.

Uzak olsan da hissedeyim her an nefesini.

Ölümlü dünya bilirim ancak.
Söyle gün gelir gidersen.

Ben nasıl kaldırırım senin sonsuz gidişini.