Anne 1 Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Anne;
Zevkler uğruna mı dünyaya geldim ben?
Neydi bu zevk, ben alamadım be anne.
Dünyayı böylesine sahte doldurmuşlarken,
Hayatı nasıl seveyim anne?

Anne;
'Sevgi ek' derdin 'oğlum sevgi'
Vasiyetin bu muydu be anne?
Ekilenler hani biçilecekti!
Başak başak ihanet biçtim anne!

Anne;
Acıları bir bir yüklemişler sırtıma,
Omuzlarım kahır doldu be anne.
Yaşadıklarım yüreğimi parçalıyor,
Kalbime ihaneti doldurdular anne!

Anne;
Mutluluk kuşun kanadında,
Avuçlarımdan uçtu gitti be anne.
Yaşama durmadan direndim de,
İhanete direnemiyorum anne!

Anne;
Hani.. Hani benim için aldığın kararlar var ya!
Bir çocuk muydum be anne?
Hani vebali günahı Sizindi!
Yaşadıklarımı görüyor musun anne?

Anne;
Ne olur beni bağışla,
İsyanım dinmiyor be anne.
Beni böyle yetiştirmiyecektin,
İçimdeki ben'le dost olmadım anne!

Anne;
Her şey için özür dilerim,
Seni kırmak değil amacım anne,
Hadi sil yağan göz yaşlarını,
Bir gün; bel ki beni anarsın ANNE...!