Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bazan anneme bakınca gitgide çocuk olduğunu görüyorum. İlgi isteyen, şefkat isteyen.. ihmal ediyoruz..çalışıyoruz, büyüyoruz ama göz ardı ediyoruz kaybedince bu günleri arayacağız ve keşkeler dolacak ruhumuza. Yastığa bizle birlikte baş koyacak ahlar, vahlar... şimdi gidip annemi öpmek geldi içimden...
yüreğimi ısıttınız..teşekkürler
arzu
ANA icerikli siirlerie hic daynamiyorum, musluklari hic kapatamiyorum
anneler ne denılse ne yazılsa az..Yuregı guzel bır kadınız ve annenızde emınım sızın gıbıydı.. bende yazmak ıstersım ama ıcımde kalacaklardan olacak sanırım ya da yerle bır olacagım yazarken.. satırlara dokmek cok zorrr..
sevgıyle kalın daıma,
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta