Annacığım gidiyorsun. Şiiri - Navruz Kaplan

Hava karanlık gök gürültüsü ev toprak
Yıldırım peş peşe çakıyor yağacak ya
Kuru yer kalmayacak evde sığınalım
Çocuklar yok ben yaşlandım hastayım

Döndü dolaştı yine geldi serseri kiş
Baharda güldüğüm aklımda kalmadı ki
Hava sicak soğuk geldi yaza çok var
Çıkma sen dışarı hava soğuk kar var

Köpekler havluyor kurt çakal çok var
Hayel kurma sakın yaz değil çıkma ki
Kar suyu içersen dereye enme sakın
Yaptığını çekiyorsun fazla borç kalmadı

Hayel ben kurdum annam ölmez yaşar
Kucağımda geçindi yalvardım allahıma
Sesledi tek tek çocukları öptü beni o gün
Gidiyorsun annacığım bende geleceğim

Navruz oğlun seni anlatıyor herkese inan
Ders gibi çocuklara seni anlatıyorum ben
Benim annam senle ben gurur duydum ya
Örnek kızım var sanki sensin karşımda