Ana can sensiz bu gurbet ellerinde,
Son bahar yüreğime inmiş sanki
Yapraklarım sararmış yaprakların gibi,
Gözüm semalardan Binnurlardan öteye,
Dalıp gidiyor yalnızlık okyanuslarına,
Orada kimsesizim sessiz çığlıklarımla,
Diyeceksin ki oğul buldun mu,
Can buldun mu cananını buldun mu,
O divanesi olduğun aşığını buldun mu,
Ona ulaştın mı,
Ulaştım ana,
Diyar diyar koştum ana,
İstanbul’dan çıktım yola,
Ankara yüreğimde kara,
Tekrar İstanbul’da coştum ana,
Yağmur gibi yağdım ana,
Sular gibi aktım ana,
Ateş olup yaktım ana,
Sonunda sevdama dönüp baktım ana,
Sen sevmediğim huyumu sevdiğin kadar,
Sevilmemişim sevmemişim be ana.
(05.08.1998)
Muhammet Faruk KocaKayıt Tarihi : 13.5.2005 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!