Annabel Lee (çeviri) Şiiri - Mert Karaoglu

Deniz kıyısındaki bir alemde,
Yıllar, yıllar önceleri
Annabel Lee isminde
Bir kız yaşardı bilirsiniz belki.
Ve bu kızın aklındaki tek düşünce,
Sevilmek ve sevmekti, sadece beni.

Memleketimiz bu deniz kıyısı alem idi.
Ve ikimizde birer çocuktuk.
Ben ve biricik, Annabel Lee.
Aşkın da ötesinde bir aşk ile sevdik
Öyle ki en yüce meleklerden dahi,
Aşkımızdan kıskanıldık.

Bu deniz kıyısı alemden
İşte bir gün bu yüzden,
Göklerden bir ayaz düştü, buz kesti
Güzel Annabel Lee’mi
Onun asil soydaşlarını geldi,
Ve aldı götürdü onu benden
Bu deniz kıyısı alemden
Kapadılar onun üstüne bir lahidi.

Cennette mutsuzlukla kaynayan melekler,
Kıskandılar ikimizin aşkını
Evet buydu sebebi; (Herkes bilirler,
Bu deniz kıyısı alemde)
Geceleyin göklerden ayaz düşüp,
Buz kesildi; kefene büründü Annabel Lee’m.

Bizden de yaşlıcalarımızınkinden,
Bizden de bilgecelerimizinkinden,
Daha da halisti bizim sevdamız.
Ne yukardaki cennetin melekleri
Ne de aşağıdaki cehennemin iblisleri,
Ayırabilir benim ruhumu, güzelim
Annabel Lee’min ruhhundan.

Bana rüyalarımı getirmeden ışımaz Ay,
Güzel Annabel Lee’min
Ve yıldızlar hiç parlamaz, ama hissederim
Güzel Annabel Lee’min gözlerini
Ve gece boyu uzanırım yanında
Benim biriciğimin, hayatımın, ve gelinimin yanında
Deniz kıyısındaki lahidinde
Tınılayan denizin yanındaki mezarında