‘öyle derin ki gözlerin’ ne takatim
yeter ne melâlim seyretmeye
yazın sunağında en şifâlı mevsim
göğsünden bir yatağı gibi belirse
ürpermiş teninden güllere değin
titreyerek yeşil ve pak süzülse
ne söylerim utancımdan ezelî
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta