Nasıl bir sevdaymış yaktı gönlümü
Gündüzün gecemden farkı kalmadı
Yeminler etsede tutmaz sözünü
Son olsun bir daha anmam adını
Ben umut ekmiştim gönül bahçeme
Biçtiğim yalnızlık günlerim çile
Bir dua deyilsin artık dilimde
Son olsun bir daha anmam adını
Güvendir sevenin tutunduğu dal
Mutluluk hakkındır nasibin kadar
Sen kıymet bilmedin ah neye yarar
Son olsun bir daha anmam adını
Darılmış gönlüme umutlar benim
Gücenmiş sözüme küsmüş kaderim
Ömrümce sürecek bu son yeminim
Son olsun bir daha anmam adını
Kayıt Tarihi : 12.6.2013 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Bozkuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/12/anmam-adini-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)