ANMALI OĞUL…
Mekânı gözlerden ırak olsa da,
Gönül sevdiğini anmalı oğul…
Meramı sözlerden kurak olsa da,
Gönül sevdiğini anmalı oğul…
Uzatma arayı, ara gününde;
Kanatma yarayı yara gününde!
Bağlatma karayı kara gününde,
Gönül sevdiğini anmalı oğul…
Seher yelleriyle eyle ilamı,
Sazın telleriyle söyle selamı
Özün selleriyle bağla kelamı,
Gönül sevdiğini anmalı oğul…
Çevir yüzün başın aya bağla sen,
Devir gözün kaşın yaya bağla sen!
Evir özün, yaşın Hay’a bağla sen,
Gönül sevdiğini anmalı oğul…
Pîr-i Fâni der ki, erdiğin cana;
Neler sığdı gör ki serdiğin cana!
Yaratan diyor ki derdiğin cana,
Gönül sevdiğini anmalı oğul…
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
08.10.2018 – İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 20.6.2020 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!