Anma Şiiri - Sedat Erdoğdu

YANMA GÖNÜL YANMA

Zor günde şöyle bir, bak etrafına
Düşersen yanında, dost bulamazsın
Güvenme şanına, mal varlığına
Belki de yarına, sağ çıkamazsın...

Yanma gönül yanma, aşk ateşiyle
Bağrını söndüren, su bulamazsın
Kanma gönül kanma, her aşk sözüne
Derdin derindedir, kurtulamazsın...

Gönlünü dert keder, hüzün sarsa da
Sesinde hıçkırık, haykıramazsın
Kurduğun hayaller, bir bir solsa da
Vefasız yılları, durduramazsın...

Alma gönül alma, mazlum ahını
Vicdanın sesini, susturamazsın
Yorma gönül yorma, boşa kendini
Bu yalan dünyayı, anlayamazsın...

Sedat Erdoğdu