Bir çiçeğin hüznünde irkilirse gözyaşınız rahmet kokusu duyulur kendi topraklarınızdan.
İçten bir gülümsemeye dönerse bir çiğ damlası işte o an iklimi sizsiniz hayatınızın.
Anlıyorum simdi; Mevla'nın dikenli gülleri ne cok sevişini.
Anlıyorum şimdi yalnız bülbülün bilinmez o bilinir nakarat'i namesini.
Anlıyorum şimdi düşmandan gelen taş degilde dosttan atılan gül yaralar.
Kalp ağlarken dosta gülümsemektir şiir kimsesiz...
Ve anlıyorum şimdi cennet dahi görülmemiş bir çiçektir!
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta