Bir çiçeğin hüznünde irkilirse gözyaşınız rahmet kokusu duyulur kendi topraklarınızdan.
İçten bir gülümsemeye dönerse bir çiğ damlası işte o an iklimi sizsiniz hayatınızın.
Anlıyorum simdi; Mevla'nın dikenli gülleri ne cok sevişini.
Anlıyorum şimdi yalnız bülbülün bilinmez o bilinir nakarat'i namesini.
Anlıyorum şimdi düşmandan gelen taş degilde dosttan atılan gül yaralar.
Kalp ağlarken dosta gülümsemektir şiir kimsesiz...
Ve anlıyorum şimdi cennet dahi görülmemiş bir çiçektir!