Bir çiçeğin hüznünde irkilirse gözyaşınız rahmet kokusu duyulur kendi topraklarınızdan.
İçten bir gülümsemeye dönerse bir çiğ damlası işte o an iklimi sizsiniz hayatınızın.
Anlıyorum simdi; Mevla'nın dikenli gülleri ne cok sevişini.
Anlıyorum şimdi yalnız bülbülün bilinmez o bilinir nakarat'i namesini.
Anlıyorum şimdi düşmandan gelen taş degilde dosttan atılan gül yaralar.
Kalp ağlarken dosta gülümsemektir şiir kimsesiz...
Ve anlıyorum şimdi cennet dahi görülmemiş bir çiçektir!
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!