Anlıyor Musun Beni Şiiri - Abdulhakim Şe ...

Ve her şey aslına dönüyor,
gün geliyor coşan ruh bütün taşkınlıklardan geçip
bir buzul gibi sessiz ve sedasız bir şekilde durgunlaşıyor,
inine çekilmiş,
bir toz yığının altında kalmış ruh ise
yeni soluklarda belirmek
yeniden dirilişe geçmek için hırçınlaşıyor.
Ve biliyorsun
ucu bucağı olmayan bir sahrada olsan
suya varman için önce nice seraplardan geçmen gerekiyor.
Suya varmak değil amacın,
aslına varmak için varmak istersin suya
su olsan hiçbir bendi dinlemez akarsın,
ateş olsan tutuşmak için can atarsın,
bulut olsan hüznün olduğun kadar
sevincin de bağrından kopan gözyaşlarına dönüşür
sele boğarsın her şeyi ve herkesi günün birinde,
evet her şey aslına dönüyor,
ne kadar medeni olmaya çalışsan da
bir bedevi olduğunu unutmazsın,
ilk soluğu toprak bir damın altında aldığını dün gibi hatırlarsın
ama bilirsin
alnına çizilmiş olan bu yazı,
belki de sen toprak gibi mütevazi ol diye çizildi.
Ve biliyorum
Her şey aslına dönüyor,
nedense içim sürekli bir değişime gebe,
ayı,
ona ram olan yıldızları,
kuyuyu,
kervanı,
mısırı,
zindanı
ve sarayı arıyorum,
Yusuf değilim
Yusuf'tan bir şeyler taşıyorum.
İçimdeki bütün putları yıkmam,
içimin nemrutlarını yenmem gerek,
ve biliyorum
kimse anlamayacak beni,
bari sen anla,
sen de anlamazsan,
çare kalmaz,
aslıma dönüp ateşe sığınmam gerek,
o anlayacaktır beni,
ve aslına dönecektir,
hatırla!
Bir tek o anlamıştı İbrahim’i.
Ve her şey aslına dönüyor,
bak!
coşan ruh yine Sevr suskunluğuna büründü.
Anlıyor musun beni...