Anlıyor musun?
Hayal kırıyorum bu ara,
Önceden ne kurmuşsam.
Bir kurgudan ibaretliğinden olsa,
İşteşlik katıyor ölümler,
Üşüşerek...
Ağaç olsak hani yaşlanırız tamam da,
İnsan eskiyor galiba,
Eksilerek.
Ne çok şey görüyor insan,
Yaşadıkça, sevdikçe..
Ve sanırım bu görümce kılıklılığım,
/ondan.
Yani demem o ki,
Sesim kırık, mesele derin.
Ellerini sevmiştim.
Sen değil ama ben.
Ellerin olmasa da severdim.
Kayıt Tarihi : 19.8.2015 10:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!