Anlıyor musun? Şiiri - Ali Akar

Kaybolmuşum karanlık gözlerinde
Düşmüşüm de tutanım yok elimden
Oysa ben ne senden ne de hiç kimseden meded ummazdım da
Mecbur kalmışım biraz
Birazda korkmuşum anlıyor musun ?

Heey benim kara gözlü sevdiğim! ..
Şu benim karabahtım gibi ya da
Bir gün sonsuza dek kavuşacağım
Kara topraklar kadar kara gözlerin var ya
İşte ben farkına bile varmadan
Dalmışım derinlere ki sorma
Hele bir de görünce oradaki güzelliği
Hepten bir hal olmuş bana
Sen:
Yüreğime bıçak gibi saplanan karanlığın büyüsü
Ben:
Zincirlenmiş kalbinde bir mahkum
Bir kelepçeli tutsak gibi hapsolmuşum ulan
Mahfolmuşum anlıyor musun ?

Sonra özlemişim delice
Azap dolu gecelerin sonunda şafakla beraber
Doğan günün sevinci ısıtırken içimi
Seninle ben bir kitapçıda ya da
Az ilerisindeki köşe başında
Yüzlerde tatlı bir tebessümle
Rastlantıya muhtaç karşılaştığımızda
Vaatlerden öte basitçe
Bir merhabayı bile özlemişim anlıyor musun ?

Aklıma gelir olmuş bazen
O sıcacık gülümsemeyle bir çocuk gibi
Arınırken günahlardan
Ben sevgine aç
Ben ilgine muhtaç
Yalvarmışım hayasızca ve bir daha
Bir daha dilemişim senden
Ne olursun aç da sevgi pınarını
İçeyim ondan kana kana ama
Sadece ben içeyim duyuyor musun ?
Kıskanmışım ellerden
Doymamışım sevgine
Doymamışım anlıyor musun ?