Anlıyor musun Şiiri - Mustafa Hıfzı Aksoy

Dün gece
Bir tas çağla
Bir şişe rakı
Seni düşündüm odamda
Suya düşen gölgeler gibi
Oynayıp durdun kadehimde
Durmadan göz kırpıyordu
Çağla yeşili gözlerin
Benimse
İç çekişlerim duyuluyordu sadece
Şuracıkta olsaydı dedim
Tam karşımda
Dirseklerimiz masaya dayalı
Ellerin avuçlarımda
Göz göze diz dize
Ahh ahhh
Bitince rakım
Uzandım divana
Dalmışım düşünür düşlerken seni
Sıcaklığını duyar gibiydim yanı başımda
Dönüp abanıverdim üzerine
Dudakların ıslak ıslaktı
Gözlerin kapalı
Öpmek istedim uyandım
Ellerim boştu
Anlıyor musun ellerim boştu
Sırta vurulmuş çeketimle
Sokakta buldum kendimi
Sokaklar seninle doluydu
Senin başındı uzanan pencerelerden
Yolun kenarındaki ağaç
Gökte yıldızlar
Sendin
Anlıyor musun sendin
Bitkin çöktüm yol kenarında
Bir bankın üzerine
Gecenin serinliğini çektim içime
Seni düşündüm
nasıl da görüyordum seni
Gözlerim kapalı
İçimdeydin anlıyormusun içimdeydin