Sevginin ve yaşamın nimetini yaşlandıkça anlıyor.
Aklın ve gençliğin nimetini yaşlanınca anlıyor.
İnsan değerini ve önemini düşündükçe anlıyor.
Yaşamın anlamını, değerini sevdikçe anlıyor.
Sevgi olmadan, anlayışlı olunamayacağını anlıyor.
İnanmadan yaşamı boş görür insan, inanınca anlıyor.
Duygularının hepsi bir tohum, tohum kuruyunca anlıyor.
Acıdır ama, insan her şeyin kıymetini yitirince anlıyor.
Kayıt Tarihi : 29.1.2009 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Sarıkaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/29/anliyor-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)