Anlayamazsın
Yalnızlık bu kadar bekler mi;
Karanlığın ıslığında,
tanıdık hüzünler dürtüklüyor,
mutsuzluğuna bükülmüş özlemlerim
oyuyor damlasıyla gözlerimi.
Zaman suçlanıyor bakışlarına
Mavi bir sisi uçuruyorum saçlarından
Anlayamazsın! dökülmüşlüğünü
bu şehri yokluğunda.
Anlayamazsın! Biliyorum;
fırtınaları, sustuğunda.
Yürek, atışlarının izlerine;
utangaçlığını çizdim yine…
ezilmiş gül gibi sevdanın beyazlığını
düzeltip durdum içimde.
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 12:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!