Kar kara yağdı; kan damladı kara; kara sevdamdı vurduğum…
Düştüm, tam ölümün geçtiği yere; yerden bir tutam dilek tuttum.
Bir göl dinginliği çullandı, içimin bilmem neresinden gecelerin,
Yuyacağım artık, berrak bir dereden geçerken, anılarımı tertemiz,
Anlıma düşen yazını sileceğim; Tanrı’dan aldığım izinle, bunu bil!
Hor bakışlarından koparacağım, bana ait yıllarımı, hiç tarihine bile bakmadan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta