Güneş gene doğmaktadır tepelerin ardından
Her gün yeni baştan başlamaktadır hayat...
Koyunlar çayırlara doğru yollanır,
Boyunlarında çıngırak...
Kerpiç,toprak evleriyle
Bir köy yerinde yaşamak...
Baharın taze kokusu kalbi ışıtmaktadır...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
