Sayıklamalar başlıyor gönle,
Uçsuz bucaksız söylentiler var derinde.
Yüzün,
Sözü bitme vaktinde,
Kuşlar,
Ötmüyor, kara kalbi görünce.
Siyah,
Ve hatta kapkara
Bir aydınlık var gökte,
Eller,
Selam durmuş,
Bulutların resmine.
Renkler,
Ahenk içinde değiştiriyor,
Renklerini.
Bukalemun
Edasıyla, saklanıyor,
Sayıklanıyor,
Her biri.
Sözüm ona,
İşkencesi.
Delirtici bir fani mektebini,
Öğretici olmadan bitiriyor.
Sayıklamalar,
Devam ediyor aldırmadan.
Son söz mehtaba kalıyor,
'Zaman, talan.
Aşka dolan.
Ondadır en büyük yalan.'
4on9 | 23:00
Mercey.
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!