Bu yargı, herkesin ilk aklına gelen yargı değil.
İnsan ilişkilerinde en büyük problemimiz olan, çoğu zaman gereksiz üzüntü ve hatta hiç düşünülmeyen, beklenilmeyen sonuçlara kadar götüren bir yargı…
Özellikle, insanların gittikçe yalnızlaştığı, iyiden iyiye asosyal olduğu, içine kapandığı günümüzde, başkalarına olan güvenimizi yitirmekle kalmadık, kendimize olan güvenimizi de maalesef tamamiyle yitirme noktasına geldik. İnsanları hep çıkarcı, bencil, anlayışsız, algı yoksunu, kendini düşünen diye düşünmekten kendimizi alamaz olduk.
Dışarıyı; insafsız, acımasız; “ekmek aslanın midesinde! ” anlayışıyla iyiden iyiye vahşileştirdik.
Ticarette bile insanların cebindeki parayı almak çok doğal hal almışken yetmedi; yarın eline geçecek, aylık – yıllık kazanacak ne kadar geliri olabilecekse, bu da yetmedi; malı – mülkü, menkulü – gayrimenkulü olabilecek her şeyini elinden alma yarışına girdik. Böyle çok vicdansızca bir “ticaret anlayışı” geliştirdik, oluşturduk. Bunun adına da çok kazanan, kafası çalışan, ticareti bilen, iş yapan ve başaran dedik. Bu tip anlayışı benimseyen ve harfiyen uygulayan insanları göklere çıkarttık, idol yaptık, en ön saflarda yer verdik ve önlerinde el pençe divan durduk…
Tamamını Oku
Öyle şeyler yaşıyoruz ki özellikle en çok sevdiklerimiz tarafından.Bizde isteriz sevmeyi güvenmeyi öyle bir hale geliyoruz ki güven duygumuz kayboluyor.Sevmeye korkuyoruz.Ben istemezmiyim sevmeyi,istemezmiyim insanlara güvenmeyi,sonra diyorum ki insan güvenmeden yaşayamaz.Diyorum da yinede korkuyorum sevmeye öyle güzel bir konuyu ele almışın ki Hikmet hocam.Okuyunca makaleni ben yanlız değilmişim diyorum.Zevk alarak okudum.Gönlüne sağlık...
NEDEN?
BİLİYOR MUSUNUZ?
Çünkü hep kendi düşüncelerimizle kendi penceremizden baktık olaylara, karşımızdakinin penceresinden değil...
Bazen insan kendini ifade edemiyor...Belkide toplum olarak bu yüzden zıvanadan çıktık...Ciddi bir sorun anlaşılamamak ve yargılanmak...
Bazen masum bir düşünce bile karşı tarafın anlayışıyla akıl almayacak olaylara sorunlara gidebiliyor...
İyice anlayıp dinlemeden hemen kendi kurallarımızı uyguluyoruz o insanın üzerinde...Bırakalım biraz kendi çerçevelerimizi karşımızdakinin duyguları ile bakmaya çalışalım bakın ne olacak görün...
Anlaşılmak isteyen insan çırpındıkça batıyor psikoloji denizine söz düşüncede değiştikçe çabalar olumsuz kalıyor...
*********************************************************
Hep, karşımızdakinin en derinlerinde, sözlerinin altında, söylediklerinin temelinde ne olduğunu anlama gayretiyle karşımızdaki insanın varlığını hiçe saydık. Sormadan, asıl amacını öğrenmeden; ihtimallerle hareket ederek hemen sehpayı kurup, ipi boynuna geçirerek hiç tereddütsüz bir tekme atar olduk…
İşte size bir yargı ve anlayış biçimi…
**********************************************************
İşte budur başkada söze ne gerek zaten...
Çok ciddi bir konuyu ele almanız çok anlamlı Hikmet hocam düşünrek keyifle okunacak ve bir çok ders alacağımız güzel bir emek olmuş....Emeğinize sağlık.....Gönül dolusu tebrikler....Sağlıcakla..
Çok çok güzel bir makale.Ne yazık ki insan fıtratında olan şeyler, anlattıklarınızın tümü var.Hayatta var olmanın şansı cesur ve sabırlı olmaktır.Ellerinize sağlık.tam puan ve anlamlı bi rmakale okumanın onurunu yaşıyorum.Saygılarımla.GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta