AnlaYasın Yok Şiiri - Halil Gürbüz

Az önce bıçağımı biledim...
Şimdi herşeyden umudumu kesmeye gidiyorum...
Dönüşümde ellerim kan,
Gözlerime yine dolan olacak revan...

Karşıma çıkmasın diye bir çocuk
Dualarda isyankar gönlüm
Vicdanım kayıplarına karışmış...
Küfürleri büyük dilim-in_sancılarından

Bize de bu müste-hakmış belki...
Ahlardan ötedeyim şimdi
Belki de gelecek eyvahlardan..!

Yüreğimize dönen hicran olacak
Yaşanan her saniye_de
Gelip ömrümü kızıla çalan sevdan...

Yolunda vurduğum her satırdan
Daha anlamsız kalacak;
Gidişinden daha kaygısız,
Bulacağım kendimi ve başımı..!

Açtığın bu yeni sayfada
Yeri olmayacak bir sevginin..!
En saygınından bahsederce-sine!
Sonu da gelecek cümlemizin....

Ruhun bile duymayacak bu attığım adımı.
Ne İz kalacak, ne de bir biz!
Yediğimizde o şiddetli tokadı...
Bir-bir silkineceğiz günahlardan...

Yalandan, yılandan arınacak...
Bir avuç toprakta nem kalacak..¿
Korku varsa ki gerçekten..!
Ben-de gömerdim doğru-mu..!