Bir çift sözüm var benim

Her ölenle öldüm doğdum kaç kere
Hüküm biçilmemiş cezam var benim
Çürümüş kokuşmuş tabip ne çare
Astarına hasım yüzüm var benim

Kapıda bacada dert çile bela
Yazmazsam bir bela yazsam bir bela
Beyinler yıkanmış cahil cühela
Aslına yabancı özüm var benim

Cehalete kurban ar edep hayâ
Arif insan mı var beni anlaya
Zamansız mı geldim yoksa dünyaya
Ne talihsiz kara yazım var benim

İnsanlık mı öldü zaman mı kötü
Vicdanlar köreldi kalpler kas katı
Ne hale koydular bu memleketi
Şu düzene bir çift sözüm var benim

Münafık olanda bitmez bahane
Bu kin nefret öfke asabiyet ne
Dinimle uğraşmak kimin haddine
Kılavuzu karga düzüm var benim

Öfkeyle bir yere asla varılmaz
Haksızlık yapanlar mazur görülmez
Her hak arayana suçlu denilmez
Bağrımı dağlayan sızım var benim

Yapılan haksızlık cana siner mi?
Çekilen acılar sızı diner mi?
Ocaklara düşen ateş söner mi?
Yel vurdukça tüten közüm var benim

Zalim düzen beni mağrur görse de
Diyardan diyara itip sürse de
Güç yetirip defterimi dürse de
Tarihe mal olmuş izim var benim

Altay da Ural da Çin de Asya da
İffetsiz riyakâr yoz Avrupa da
Yemende mısırda her üç kıtada
Tohumum harmanım tozum var benim

Gururla anacak bir ecdadım var
Ruhum şaddır benim gönlüm bahtiyar
Sinemi kavuran sevdiğim ağ yar
Ecdadıma sonsuz hazzım var benim

Kurban ederim bu canı canana
Ölürüm de boyun eğmem cihana
Gözünü kırpmadan cennet vatana
Canını verecek kuzum var benim

Mustafa’yım yeri göğü kuşatan
Ezelden ebede yol iz öğreten
Haklıyı koruyan zayıf gözeten
Kuran gibi rehber kozum var benim