Anlayana Şiiri - Zafer Yılmaz 2

Hey, sana sesleniyorum!
Sözlerimi duymazdan gelme.
Arkanı dönüp, gitme!
Sende yoksan yanımda,
Ben kime güveneceğim.
Şimdi senin yokluğunda,
İçimi bir serinlik sarıyor.
Tüm bedenim ürperiyorum,
Çaresiz yorgun gözlerim,
Senin dönmeni bekliyor.
Kıymet vermiştim sana,
Gözümden bile kıskanmıştım
Gözlerinin içine bakarken erirdim,
Bakışlarında titrerdim.
Ama en önemlisi
Sen yanımdayken ben sana hasrettim.
Gözümün önünde hayalin belirir
Belli belirsiz yüzünle
O güzel tebessümünle
Hayaline bile doyamadan
O da birden yok oldu gitti.
Yağmur yağıyor bu şehre
Sensiz ıslanıyorum
Önemi de yok, yokluğun daha acı
Kır gönlünün demir kafesini gel
Sesini duyar gibi oluyorum, etrafıma bakıyorum
Ama seni göremiyorum bu beni kahrediyor
İsyan etmiyorum sadece çaresizim
Biraz sana sitem ediyorum
Martıların kanatlarına özlemimi yükledim
Sana gönderiyorum
Bilirmisin şimdi nasıl bir yangın var
Yüreğimin odacıklarında
Bilmediğim bir düşman gibi
Şimdi sensizlik
Bugünde ümidimi yarına bıraktım
Her gün eriyorum bitiyorum
Yokluğuna yenik düştüm

Sensizlikte....

Yenilmeyi sevmiyorum.