Anlayana Şiiri - Muzaffer Karabulut

Çevre farklı,
Lehçe farklı,
Dil farklı,
İklim farklı.
Kaderin ;doğduğun,büyüdüğün coğrafyan
Kaderin; annen,baban.
Umuda veda etmekte neyin nesi.
Umuda veda etmek;
Karanlıkta yolunu arayan adamın işi.
Gün ağarmakta,
Sis toprağı örtmekte,
Umutsuzluk hayallerine engel olmakta.
Sense;
Hayatın,hayallerinin içinde yalnız,yapayalnızsın,
Ölüler bile daha mutlu.
Karanlığa açılan pencere gözlerini kamaştırıyor
Gözlerinle veda etmekte neyin nesi
Sevgilinin kulaklarındaki yankısımı
ve sen
hala o yankıda kaybolmaktasın,
Sisin karanlıkta yok oluşu gibi.
Yaşanmışlıklar; mevsim misali,
Geldiler ve gittiler
Sen çerçeveydin;değişen resimdi
Yaşananlarsa renklerin sahteyle buluşmasıydı
Alacakaranlıktı belirsizliğin adı
Benimkisi kıyıya çarpan dalgaların uğultusu
karanlığa gömülüyorum karanlığa
bilinmezlik çukurundayım
Hani Ay'ı örten bulutlardı
Hani hayeller vardı,
Hani umutlar vardı.
Neredesin ey sevgili
Manzara çok şey anlatıyor aslında.
Anlayana