Anlayana Şiiri - Gülçin Aksekili

İnsanlara Allah öyle bir zeka vermiş ki
Ne tiyatrolar oynanır sabah akşam
Yalnızken bana bana yerken ekmeklerini
Tiyatroda serçe parmak havada
Bir edeyla yudumlarlar kadehlerini
Kabayken sevdiklerine
Bir ilah bir asilzade kesilirler
Ahmaklarla yok etmeye çalışırlar komplekslerini
Gören bak be ne büyük insan der
Hayran hayran ağzı kocaman açık seyreder
Kimseyi yüceltmemek lazım hayatta
Kimse senden üstün değil ki
Kimsenin çamurunda altın yok ki
Kimi anlatır kendini abarta abarta
Menfaati olan anlatır seni koltuklarını kabarta kabarta
Bundan başka dünya yok ki herkes bir
Ne o senden üstün ne o senden üstün
Herkes aynı limondan sıkılma
Ne tiyatrolar oynanır sabah akşam
Kimi sapa yollalardan çıkar sabaha
Kiminin mavi beyaz farlar aydınlatır yollarını
Herkes ağlar bir dertlinin feryadında
Sonra oh der bu benim başıma gelmese
Eskisinden de sevinçli uyanır yeni güne
Bu şükür onu üç gün idare eder
Kimi övünür okuduğu okullarla
Kimi övünür kazandığı paralarla
Kimi yarışır kendi hariç tüm dünyayla
İnsanlara kendini tanıt derler
Başlar anlatmaya
Hiç kimse ruhunu anlatmaz
Herkes giydiği gömlekleri anlatır hayat yarışında
Herkes başarılarını anlatır
Kendilerinde memnun olmadığı bir şeylerin üstünü kapatarak
Kocaman purolarını içerler
Etiketlerinden kendilerine dost seçerler
Hiç kimse üzerine alınmasın
Bu kimseyi kırmasın
Anlayana.............