Anlayamıyorum Şiiri - Hakan Kılıç

Anlayamıyorum ben neden böyle bağlandım
Bir köşede sıkışıp
Neden körükörüne
Labirent çıkışı olmayan bu aşk bilmecesi
Sanki bir zehir
Sabah öğle akşam
Sunuldu önüme

Nasıl bir duygu bu
Bir türlü anlayamıyorum
Rest çektim Yaşama hayata dünyaya
Başlangıç olarak baktığım ölüme

Aşk kafa tutuğum
Aşk kendimi uyuttuğum
Bir kavram bocalaması
Acıyı kederi bir tablet halinde
TUTSAK gönlüm bir zalimin elinde
Bile bile yuttuğum

Anlayamıyorum
Boğazım düğüm düğüm
Burnum sıkılmış sanki
Dalgınlık mı yoksa bir anki
Kördüğüm
Bir karabasan çökmüşçesine
Ellerim kolarım bağlı
Ses veremiyor
Ağlamak istiyor AĞLAYAMIYORUM

Görüyorum ama görmüyorum
Bir yığın sıkıntı dert keder bir sürü
Sanki bitkisel bir hayatta
Dolaşır ruhum bedenim tutsak
Yaşayan bir ölü
Sebebi belli
Bile bile nasılda sever bu gönül
Nasılda deli
Nasıl sever bir nankörü
ANLAYAMIYORUM