Ey ellerimi kana boyatmış sen hayat
Çeşmenden akan su acı, ekmeğin bayat
Rüzgârın esip de yakar gönül buzat
Her şeye rağmen diyorsun: “Gel, koynuma yat!”
Ey şafak, bırakmadın bende ne ar ne nam
Doğmana gerek mi, karar bu son, bu tamam
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta