Anlayamıyorum Şiiri - Kerim Keçeli

Hayat neden bu kadar acımasız?
Neden bu kadar zalim?
İnsanlar neden bu kadar anlayışsız?
Neden oluyor hep bunlar?

Kendi etrafımızdaki anlamsız yörüngede neden dolaşıp duruyoruz?
Bu kadar mı basit insanların kalbini kırmak,
Onları aşağılamak,
Ne olacağı belli olmayan yarınlarda neden bu kırgınlık.

Sizlere kızmıyorum.
Sizlerin istediği bir insan olamadığım için kendime kızıyorum.
Sizlere daha iyi gelemediğim için,
Sizlere kendimi sevdiremediğim için,

Bu anlamsız yaşamda birbirini kıran insanları anlamıyorum.
Birbirlerini anlamayan insanları,
Birbirlerini sevmeyen insanları,
Hatta ben insanları anlayamıyorum.

Hep hüzün dolu geçen günleri,
Yıldızı parlamayan geceleri anlayamıyorum.
Gelip geçici olan bu günlerde,
Bu saçmalıklara anlam veremiyorum.

Hep ağır teraziler de ölçülüyor duygularımız.
Oysaki ben o kadar ağır bir insan değildim.
O üzüntüleri, o haykırışları anlatabilecek bir insan,
Hep üzülmeyi seçtim, başka çarem yoktu.

Ben sizlere anlatsam da,
Siz beni anlamazdınız ki,
Bu yaşam ağır geliyor duygularıma.
Belki de hayat beni istemiyordur.