Anlayamıyorum, anlamlandıramıyorum hayatı
açlığın gölgesinde işil işil sokak lambaları
sokak lambaları altında kış yürekli kadınlar
kadınların gözlerinde ay parçası yalnızlıklar
yalnızlıklarında pişirilmemiş ıspanak yaprakları
anlamıyorum, anlamlandıramıyorum hayatı
kaleminin ucunu kemiriyor ilköğretim talebesi tırnakları kalmadığında
şarap kadehinde boğulmuş taksim meydanı
taksim meydanının solmaya yüz tutmuş çiçek satıcıları
satıcıların simsiyah elleri
istanbulun en lüks semtinde bir cinayet işlendi..
her müşterisi bir bıçak gibi girse de teninden içeri
vazgeçilmezine kavuşma yolunda mübah
bir türlü bitmeyen et pazarlıkları
ezikliğini isyanla bastıran kadın adamları cihangir sokaklarının
hep mi karanlıktın ey hayat
hep mi yuvarladın pürüzsüz bir kayayı uçurumdan atar gibi canları?
Anlamıyorum, anlamaya çalıştığımın ne olduğunu bilmeden
Tüm kabullenişlerimle kucaklarken öksüz kurbağa yavrularını
İğne ucu açıklığa muhtaç
Tiner kokulu Tüyü bitmemiş oğlanların yılgınlığında
Sinsi adımlarla yaklaşıyor ölüm
Sabah olacak birazdan
Gelip konacak köprü üstü balıkçılarının oltalarına ışık
Bir çocuk uykusunda anasının çığlıklarıyla boğulacak
Hayat kim bilir kaç lausa yaratıp
Kaç kabrin başında gözyaşlarını yakacak
Anlamak istemiyorum hayatı
Bile bile aslında en iyi anlayanlardan biri olduğumu
Anlamlandırmaya gelince
Kendini gerçekleme meselesi aslında
Kim hangi meyhane masasında anlamlandırabilmiş ki hayatını?
15.03.2008
Kayıt Tarihi : 15.3.2008 11:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslı Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/15/anlayamiyorum-21.jpg)
EĞİTİMSİZ BİR MİLLETİZ VESSELAM.. BİZ Bİ ZAMANLAR ÇOK KAVGASINI VERDİK BU AÇLIKLARIN BU BULVARLARI DOLDURAN FAHİŞELERİMİZİN KADINLARIMIZIN AMMA YILLARIMIZDA MAPUS DAMLARINDA GEÇTİ ŞİMDİ BEŞ KURUŞA YARAMAZ CİĞERLERİ MAPUSANELERRDE TÜKETİLMİŞ SÜRÜNGENLERE DÖNDÜK DE KİMSELER DİNLEMEDİ BİZİ DİNLEMEK DE İSTEMEDİ..NEYSE ŞİİRİNİZİ GÖZ YAŞLARIYLA OKUDUM ÇÜNKİ HER SATIRINIZDAKİ ACIYI SEZEBİLEN BİRİYİM KUTLARIM İFADE TARZINIZ ÇOK GÜZEL KEŞKE BU SESİ DUYMASI GEREKEN LERDE DUYSA SEVGİYLE KALIN ESEN KALIN
Belkide hayatın tek acı gerçeği işte bu.
Ölüm bir adım ötemizde..
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (4)