Anlayamazsın yaz ortasında iki karanlığın titreyen ateşini...
Sessiz çığlıkların, apansız uyanışların, çaresiz feryatların,
Dökülen iki damla yaşın soluksuz hıçkırışlarını anlayamazsın benim gibi...
Sabahların çocuksu sevincini, ikindilerin öldüren çilesini,
Kaybedilen anların kazanılmışlığını anlayamazsın, zaman gibi...
Anlayamazsın sonbaharın bir yaprak için neliğini,
Kış ortasında dudaklarının içime akan ateşini...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta