Anlayamazsın yaz ortasında iki karanlığın titreyen ateşini...
Sessiz çığlıkların, apansız uyanışların, çaresiz feryatların,
Dökülen iki damla yaşın soluksuz hıçkırışlarını anlayamazsın benim gibi...
Sabahların çocuksu sevincini, ikindilerin öldüren çilesini,
Kaybedilen anların kazanılmışlığını anlayamazsın, zaman gibi...
Anlayamazsın sonbaharın bir yaprak için neliğini,
Kış ortasında dudaklarının içime akan ateşini...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta