Anlayamazlar Seni Şiiri - Taner Bilekci

Kim bakabilir ki senin yüzüne, benim baktığım gibi?
Görebilecekler mi sanki şakaklarındaki esrarı?
Gülümseyişindeki imayı…
Bir bilsen ne kadarda özledim seni

Ben yüzüne bakmaya kıyamazken
Şimdi eller dokunuveriyor yüzüne pervasızca
Her kıvrımının bir anlam taşıdığını bilmeden
Bilinçsizce faydalanmak istiyor yüzünden.

Bilirler mi esmer bakışlarının yüreğinin saflığını yansıttığını?
Anlarla mı can yakan gözlerinin neler anlattığını?
Kaldırabilirler mi yüreğinin çilekeş yorgunluğunu?
Beklemenin ne denli zor olduğunu anlayabilirler mi?
Varlığının değerini ölçebilirler mi?
Hayır! Hayır! Yürekleri seninki kadar berrak duygularla dolu değil ki
Gözlerin şimdi nemli mi? Belki… Belki…
Bu, gönlümün sana olan tek dileği
Bilir misin gidişinden beri gönlüm bedevi…
Bir suç mu işledim, bu çile neyin bedeli?
Zaman ipsiz bucaksız derin karanlıkta geçeli
Nasıl bekleyebilirsin ki seni unutabilmeyi?

Kanadım kırık kanıyor, akıyor kanım kanadıma
Gözlerimi meşgul eden o son bakışın takıldı aklıma
Kıvırcık saçlarından, bir urgan geçirdin boynuma
Sensizlikten kaçıp sığındım derin bakışlarına.

Sevgili, anlamaz bu diyar senin dilinden
Eder seni hem evinden hem sevdiğinden.
Hatırladın mı uzattığım elimi, tükettiğim cümleleri?
Beklemediğim bir anda bulutlar çöker üstüme kurşun misali.

Yaralar seni en derin duygularından,
Boşalır umutlar, sevgiler, haykırışlar yanaklarından.
Aşikar etmez rüzgarlar, sefil gönlünü
Ağlamaz eller seninle beraber, ağlamaz
Seni için ağlayan gönlüm, asla sensiz susmaz
Yuttu tüm zehirleri, el uzatmazsan kurtulmaz
Bırakmaz kalemini gönlüm, seni yazmadan duramaz.

Yürüyüşündeki endam, konuşmanda ki cilve
Bunlardan yoksunken, beni sakın hor görme.
Kalbim dayanamaz gözyaşlarının akına
İste canımı vereyim tek bir bakışına
Saçlarımı narin narin okşayışın
İste canımı vereyim tek bir dokunuşuna.

Sevmek midir en güzel duygu?
Yoksa sadece gereksiz bir bulgu mu?
Seni son kez öpmeden öleceğim, en büyük korkum bu,
Defalarca aradım, geçipte kokunu bıraktığın yolu.
İncitmesinler narin duygularını,
Düşünsen de diyarın ben haykırışlarını,
İstemez miyim seninle birlikte abı hayatı?
Yalnız sensiz gecelerin yakıp parlatan yıldızımı.

İzin verme incitmesinler meleğimi!
Kimse bilmez derinliklerimde ki gerçek sevgiyi,
Nede kimse benim gözümle görmez sevdiğimi.

Her fırtınalı günde sahil kenarında oturuyorum,
Sanki yanımda sen varmışçasına sana sarılıyorum.
Gözlerim neden böyle ıslak?
Sarıldıkça boşluğa, titremelerimde seni hatırlıyorum,
Bu hayata daha fazla katlanamıyorum,
Senin varlığını biliyorum,
O yüzden hala yaşıyorum…

Perde perde kapanıyorum gözlerinden
Nasıl olduğunu değil, bittiğini anlıyorum.
Ayrılık çizgisi uzuyor her geçen gün,
Umudumu yitirmedim bekledim, dönersin diye bir gün,
Sensiz geçen çilekeş binlerce gün,
Şimdi ise onlar artık dün,
Kapattı güneç gözlerini, bitti gün,
Seni yine bendesin dün, bugün ve her gün…