Anlayamazdın Şiiri - Ayşegül Bahceci

Sana, rahmetti yağmurlar;
bana dokunmadı.
Okşarken seni rüzgar,
beni hiç sakınmadı.
Sanki farklı mevsimlerinde
yaşıyorduk zamanın.
Fırtınalarla boğuşurken,
Tükenmişti dermanım
Bu yüzden yüreğim eziktir biraz
Sendeyse mevsim,hep bahar yaz
İstesen de beni anlayamazdın

Güreşirdim hayatla, cebelleşirdim
Bazen yener, çoğu kez yenilir
Ama yılmadan emek verir,
Dik duruşumun bedelini öderdim
Hayatı seyretmedim
Yaşadım! hakkını verdim
Şimdi yorgun yüreğim.
Susardım çoğu zaman
Suskunluğumu bir türlü anlayamazdın

Sana gül yaprağı bahşetmisti hayat
bana ise diken
Batardı sineme,
kanardım ince ince
Bülbüller anlardı beni de
Sen, sefasındayken güllerin
Bir türlü anlayamazdın

Yüreğine dokunmak
sevda ile yeşermekti dileğim
Umud ekerdim toprağıma
Su bulamazdım.
Kuraklaşır çatlardım da
Yağmurlarla rakseden sen
Beni anlayamazdın

Kanadı kırık kuş misali
Ne kaçabildim senden;
ne de yetişip sevdana,
gönlümce uçabildim.
Sana sefa, bana cefa
Yazılmış ya ezelden
Çırpınıp durdukça ben
Öylesine bakardın
Ne çare,
Anlamak İstesen de beni
Yazık! Anlayamazdın

Ayşegül Bahçeci
08.11.2017
Ankara