Anlayamayacağım Şiiri - Yavuz Erdin

Yorgun,suskun,bir o kadarda kırgın yüreğim.
Hayal kurduruyorsunuz tamam da,
Neden acımadan yerle yeksan ediyorsunuz?
Anlayamadım.
Anlayamayacağım sizi bu gidişle.

Siz çok alışıksınız belli.
En başta hep umut tacirliği.
Umursamak yok kitabınızda,
Başkalarının hislerini.
Varsa yoksa herşey sizin için değil mi?
Ama unutmayın ey bencillik abideleri.
İki cihandada ödenmez yürek hakkının kutsiyeti.
Allah affeder mi işlediğiniz gönül cinayetlerini?
Anlamıyorum.
Anlayamayacağım sizi bu gidişle.

Ben sizleri affetmeyeceğim mesela.
Ve unutmayacağım.
Yürek sancıları içinde geçirdiğim geceleri.
Gözyaşlarımla suladığım yatağımı,döşeğimi.
Olmayacak hayaller izlediğim tavan filmlerini.
Ama,
Sizin umurunuzda mı ki?
Anlamıyorum.
Anlayamayacağım sizi bu gidişle.

Bugün ve şu an noktayı koydum artık herşeye.
Emin olun zerre değeriniz kalmadı gözümde.
İçim çığlık çığlığa haykırsada,
Sessiz kalıp çekiliyorum köşeme.
Bayram edin,mutlu olun be.
Öldürdüğünüz duygularımın ardından.
Ağıt yakıp sahte gözyaşıda dökmeyin boşyere.
Tasdikli iki yüzlülüğünüz ayyuka çıksada böylelikle,
Anlamıyorum.
Belkide asla anlayamayacağım sizi bu gidişle.