senin için bu hayayattan vazgeçtim ben
elim ayağım gözyaşım oldun sen
içimdeki acı dilimdeki hece
gözlerimdeki ışık aldığım nefessin sen
bilmessin uğruna canımı verirdim
yoluna ömrümü harcardım demen
kim sever benim gibi bilemessin sen
içtigim suda yedigim aşımdasın sen
inan sevemez kimse seni inan sade ben
gencecik ömürümü biçare bilen
hep ezilen acı çeken çilekeşim ya sen! !
Kayıt Tarihi : 20.8.2007 07:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BELLİKİ ACIMASIZCA ÇEKİP GİTTİYİNE GÖRE VURDUMDUYMAZDIR DOST...
ACIYI ÇEKEN KENDİ HALİNE KALIR SADECE...
TEBRİK EDERİM KALEMİNİZİ...
SAYGILARIMLA...
Orhan ÇAPAN
TÜM YORUMLAR (2)