Anlayamadım aşkın beyaz kanatlarını,
El attığım her kanat sararıp soldu bende.
Ey Zümrüdü Anka ölüme yaz kanatlarını,
Sevinçler yükselsin dokunduğun her tende.
Ben karanlık ölümü bekleyen bir son diye,
Sana ruhumu verdim ötelerden hediye.
Anlayamadım gecenin son beyazını yar,
Baktığım her renk soluyorken yekpare.
Geceye susmayı öğretirken yıldızlar,
Gözlerin İstanbul, İstanbul pare pare.
Senden sonra sevgili mevsimlerde güz kaldı.
Senden sonra sevgili umutlar öksüz kaldı.
Anlayamadım yangın siyaha geçti bak,
Sahibi olamadığım günlerimde bir hüzün.
Âşıklar dizelerime gömülür ağlayarak,
Anlayamadım ışığını gülüşünde gündüzün.
Anlat bana sevgili gözlerinde karanlık,
Nasıl olmalı söyle gönlünde kahramanlık.
Anlayamadım dünyada ayrılık gecesini,
Neden Şem'in derdi alev alev yanmaktır.
Anlayamadım dünyada aşkın bilmecesini,
Neden bülbülün derdi Gül'ce kınanmaktır.
Anlat bana nasıldır dünyada şeb-i yelda.
Anlat bana nasıldır âşık olmak masalda.
06-05-2012
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 12.3.2014 00:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!