Dalında kaldı, son bir gül,
Uzanıp da alamadım.
Avucumda açtı, kor gül,
Sebebini anlayamadım.
Dağa, taşa Ferhat oldum,
Hüzün oldu, hayat oldum,
Kan ağlayan sıhhat oldum,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta