Hep “dost” diye andı, “dost değil” iken
Yar mıydı, ağyar mı, anlayamadım
Kuruldu, “yüreğim” post değil iken
Çar mıydı kral mı anlayamadım
“Hücrelerim” alıp kendi safına
Nöbetçi eyledi, çelik kapına
Bırakıp sevdamı kul insafına
Şer miydi melek mi anlayamadım
Alnıma yazılan, bilirim “kader”
Bazen saadettir, bazen de keder
Sanırdım ki gönül, bunu hisseder
Sır mıydı malum mu anlayamadım
Varılmayan hedef, tükenmeyen yol
Kapısız bir kale, zindan, karakol
Kim giyse, bu libas, öylesine bol
Dar mıydı umman mı anlayamadım
Dost olan Yunus’tur, o dosttan ırak
Yunus; gönlü gani, o çölden kurak
Koşa koşa geldim, herhal son durak
Var mıydı yalan mı anlayamadım
Bir sükût-u hayal, ömür çileli
Ben kalem o silgi bildim bileli
Belki bir oyundu(!) “zarlar hileli”
Car mıydı düşeş mi anlayamadım
Sus be, şairim sus! .. Bu sitem bitsin
“Kadir’in kaderi” deyiver gitsin
Sevdayı bilmeyen dostluğu netsin
Kar mıydı zarar mı anlayamadım
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 09:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!