Ve yine heryer karanlık. Yağmur selini almış gidiyor.
Gözlerim kan çanağı, uyandım derin uykumdan.
Kalkmak istedim. Kalkamadım yanından.
Sıcacıksın, içime işlemişsin.
Üşümek istemiyoum.
Neden her gecenin sonunda bir sabah var.
Neden zaman durmuyor. En güzel saatlerimde
Akıp gidiyor. Hızla, durağı olmayan bir tren gibi.
Ve yaşam, yaşarken değerini bilemediğim,
Bir sürü çılgın hikaye, arada bir hüzün,
Maziye baktığımda, koskoca bir yara.
İsteyipte ulaşamadığım geçmişim.
Artık fotoğraflarda saklı.
Ve aşk, nicelerini yaşadığım.
Her birinden ayrı bir zevk, ayrı bir tat aldığım.
Kiminden paylaşmayı, kiminden şehveti, kiminden sevmeyi,
öğrendiğim.
Şöyle bir düşündüm de, ne kaldı geçmişten? Koca bir hiç.
Lakin, geçen zaman!
Yanıma karmı kaldı? Yoksa hayatımdanmı çaldı?
Anlayamadım...
Kayıt Tarihi : 16.11.2005 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
bir akıl , bir yürek anlamıştır..yalanı - gerçeği ; yaşamdan çalınanları , yaşamsal edinimleri..
Emre kardeşimin güzel şiirine tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (4)