Anlayamadım 2 Şiiri - Arif Babacan

ANLAYAMADIM II

Hak ne kalmamış, nankör olmuş toplum,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım,
Emek ziyan oluyor, can kötürüm,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım...

Garibiz deyip, uysal olunca baş,
Mazlumun sırtına vurdukları taş,
Sendelemeye gelmiyor, işler yaş,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım.

Sırtında taşıdıkça insanı, hoş!
Müsaade isteyince, lafımız boş,
'Bey, Paşa' olmuş şimdi, dünkü kodoş,
Bu nasıl bir iştir, anlayamadım.

Para kaybetmekten korktuğu kadar,
Allah'tan korkmaz; yok gayret,gurur, ar,
Ömür boyunca, maddeye, şana yar,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım.

Kefeni cepli sanar kimi yavşak,
Alana kadar hay hay, bir de şak şak,
Kimin umurunda, mazlumun mu hak?
Bu nasıl bir iştir anlayamadım.

Yaşı geçer, elde yoktur zanaat,
Babası verince olur kanaat,
Hımbıl dolaşır bir de müdürse zat,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım.

Hey heyi tutar, beş kuruş ziyana,
Laf bulur yanında, karnı doyana,
Hırsından nefrettir, gönül koyana,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım.

Hadise çıkarmaktır işi, aman!
Yalan ve dolanla sürüyor devran,
Utanmaz ya, bir de kendine hayran,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım!

Bir iyilik ya, ala, güzel, tamam,
Burnumdan geldi, yetişir be aman,
Al başına bela, olmazsan yaman,
Bu nasıl bir iştir anlayamadım!

Arif sabır diyor, bileniyor, bir
Bıçak gibi kesse elinde yok kir,
Adinin ırkı kırık, nesli nedir?
Bu nasıl bir iştir anlayamadım!

Arif BABACAN

28 Eylül 2004

ANKARA