Anlayamadım Şiiri - Eşref Duman

Konuşup söyleyemediğim, durup dinlemediğin
Mısralarımda çalardı en sevdiğin müziklerin.
Dilsiz çığlıklardı boşluğumda süzülen sözlerin
Sen dinlemezdin bense konuşurdum anlayamadım...

Ufacık tebessümünü yüzüme güldün sayardım,
Bir bakışın ile hayaller denizine dalardım,
İyimsermişim çok, ben seni hep vicdanlı sanardım,
Sen padişahımdın bense soytarın anlayamadın...

Hani kelebekler, cıvıltılar; şölenler, şarkılar
Seni görmemle girdi birbirine dünler, yarınlar
İçime yerleşmenle verdin hep dertler, sıkıntılar
Sen ecel illetimdin bense hastan anlayamadım...

Ben farketmezdim yalanlar gelirdi ardı ardına
Sana layık bir adam olmayı istedim yalnızca
Yalanlarım korkumdandı, korkumsa sadece sana
Sen en büyük korkumdun bense korkak anlayamadın...

Zaman takvimmiş yaprakları yükselirmiş semaya,
Akıp giden kummuş bir haznenin daracık ağzında.
Bıraksaydın beni, dökseydim yapraklarımı kışa
Sen bahardın bense zeytin ağacı anlayamadım...

Özetiydin sen kısacık ömrümün, anlayamadım...