Ne oldu, bu kadar mıydı hayatın?
Benim halime bakma öyle şaşkın.
Sen haddini çoktan, çok fazla aştın.
Doğrulardan hep işte böyle kaçtın.
Anlamadım takındığın tavrını.
Fakat anladım senin zaafını.
Sormazsın kimsenin bir hatırını.
Kullanmazsın hiçbir an insafını.
Ne Allah var. Ne kitap ne de şefkat.
Senin her tarafın olmuş menfaat.
Dolandır milleti, bir de yalan at.
Ondan sonra, hakimim bana azat.
Yok öyle yağma, suçlusun sen işte.
Böyle giderse çürürsün hapiste.
Gel dinle beni, hayır yok bu işte.
Kurtul bataktan, doğru yoldan gitte.
Ama sen bilirsin yine adamım.
Ben yapacağım kadar yaptım yardım.
Bir şeyim kalmadı hepsini sattım.
Ve ben seni asla anlayamadım.
Kayıt Tarihi : 6.7.2012 10:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğşah Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/06/anlayamadim-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!