Sonunu hiç getiremediğim bir hikaye bu anlattıklarım
Yaşanmayı bekleyen yalanlarla dolu
Neden yalan olduğu bilinmeyen
Ve bir gökyüzü gibi hep maviyi umut eden.
Sonunu hiç getiremediğim bir hikaye bu anlattıklarım
Vitrinlerde duran küçük biblolar gibi
Hediyelik eşya dükkanlarında sahibini bekleyen
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bence en acısı da şu ki,aslında yüksek sesle,birilerinin gözlerinin taa içine bakarak söyleyebilmek istediğimiz tüm bunları,gene dediğiniz gibi sadece içimizde hissederek ama 'susarak' anlatmak zorunda kalışımız!!Sanırım hepimiz,tam da bu eksiklik yüzünden buradayız işte.Aslında ne kalabalığız...Bu kalabalık içinde,bir o kadar da YALNIZ!!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta