Her kara gece ; bitmesi güç hüzünler yükler
Kamburlaşan sırtımıza .
Her fırtına öncesi sessizlik yaşatır
Kanadıkça kanar yaramız !
Dalıp dalıp uzağa her gittiğimizde
Çığlık çığlığa bir yalnızlık
Dört duvarın dilsizliğinde .
Yine soğuk bir rüzgar gibi yüzümüze çarpıp
Derin kuyulardan , başımızın yastığı yıllatmış uykulardan uyandırıp
Taş duvarlara çarpa çarpa kanattığında . .
Ciğerlerimiz çürüyünce
Sol göğsümüzün kafesini delip geçtiğinde yüreğimiz
Anlayacağız ;
Ağlayacak belkide biraz .
Sabahın o ilk ışıklarıyla
kaldıracağız sevdayı tozlu bir rafa
Kandıracağız yine herzamanki gibi çocuk kalbimizi . . !
Kayıt Tarihi : 18.10.2018 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!