Şarlatanın biri kalabalık içinde
Bir sual sormuş aksakallı alim-e
Kendince zor bir soru 'Alim tekleyecek'
Halka gösterip onu haliyle eğlenecek
Demiş ki; Ey alim kişi; Sen li ulemasın
Soracağım sorunun cevabını bulmalısın
'Cenab-ı Allah insanı yarattığı zaman,
Maya olarak kullandığı çamura koydu mu saman? '
Alim kişi imamların hatırlatıp sözlerini
'O çamur saftır' dedi 'yoktur başka bir nevi'
Şarlatan olmaz dedi...,Beni tatmin etmedi
Daha inandırıcı ol bizi ikna et dedi
Alim Resulullahın söyledi hadisini
'İman inanç işidir herkes kabullenmeli'
Şarlatan alaylı bir bıyık altı gülüşle
'Bu adam yalancı' dedi dönüpte ahaliye
Alim kişi düşündü! ... Ayeti okumalı
Çünkü ayet kul değil o Allahın kelamı
Herşey tartışılır belki ama ayetler asla
Anladığı dilden konuşurum buna da inanmazsa
Alim ayetleri baştan sona okudu
Okurken kafasında bir başka 'dörtlük' kurdu
Şarlatan cık cık dedi.. anlamak değil niyeti
Cevabı zayıf bulup rezil etmek alimi
Alim gayet sakin doğruldu göz attı ahaliye
'Cevap vereceğim' dedi 'Ben bu hınzır zübüğe'
Sizler sakın alınmayın söyleyeceklerimden
Konuşacağım onunla ben 'Anlayacağı dil-den'
'Ey tıynet-i Ademin çamurun da saman var mı diyen
Gel etme bana bu sual-i ham-ı
Eğer olsaydı beşeriyetin çamurun da saman
Çatlayıp ta yarık olmazdı ananın a.....
Kayıt Tarihi : 18.11.2005 16:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!